Αν και ένοιωθα λίγο άβολα εχθές, που πίσω απο το φτωχό S3 μου, είχα το τέρας του Δημήτρη, η συγκίνηση που νοιώθαμε όλοι ήταν έκδηλη.
Βλέποντας το ξανά στην άσφαλτο,και ακούγοντας ξανά αυτόν τον γνώριμο ήχο, πραγματικά νοιώθαμε οτι ξαναμπήκε στην θέση του ένα κομάτι του πάζλ που έλειπε.
Εύχομαι φιλαράκι καλά χιλιόμετρα.
Γιώργος